WARSZTATY DLA RODZICÓW

Wychowanie bez porażek – warsztaty umiejętności wychowawczych: 

1. Rozwój psychofizyczny małego dziecka (od urodzenia do 5 roku życia)

Jak Przebiega rozwój psychofizyczny dziecka? Co to są kroki milowe? Jakie sygnały powinny nas zaniepokoić, a jakie są normalne w rozwoju dziecka?

2. Jak rozmawiać z dzieckiem na trudne tematy (rozwód, śmierć, choroba, seks?)

Jest wiele spraw, o których musimy rozmawiać z dziećmi. W niektórych przypadkach musimy, choć tego bardzo nie chcemy. Śmiertelna choroba bliskich dziecka lub jego samego, nagła śmierć kogoś bliskiego, rozstanie rodziców to trudne tematy, o których musimy rozmawiać z dziećmi. W takiej sytuacji należy pamiętać, że uczucia dziecka są odwrotnie proporcjonalne do zmysłowego postrzegania świata. Mniejsze dzieci mniej rozumieją, ale głębiej odczuwają. Dlatego z pięciolatkiem rozmawiamy inaczej niż z dwunastolatkiem, nawet jeżeli obydwie rozmowy dotyczą tej samej sprawy.

3. Rozwój uczuć u dziecka. Jak pomóc dziecku radzić sobie z uczuciami?

Osiągnięcie przez dziecko pełnej dojrzałości emocjonalnej jest procesem długotrwałym. Jeżeli rozwój emocjonalny we wczesnych stadiach ontogenezy przebiega pomyślnie, można oczekiwać dalszego prawidłowego kształtowania się uczuć. Natomiast wszelkie zakłócenia rozwoju emocjonalnego we wczesnym dzieciństwie utrudniają, a niekiedy uniemożliwiają osiągnięcie dojrzałości emocjonalnej. Dziecko nie rodzi się z gotowym repertuarem reakcji emocjonalnych jako odpowiedzi na specyficzne bodźce. Reakcji tych uczy się w toku nabywania doświadczenia indywidualnego. Jak wspierać ten rozwój? Jak nauczyć dziecko radzenia sobie z własnymi emocjami?

4. Samodzielność dziecka. Jak wspierać dziecko w nauce samodzielności?

Samodzielność jest potrzebą rozwojową dziecka. Dążenie do samodzielności jest korzystne dla jego rozwoju. Poprzez podejmowanie prób, gromadzenie doświadczeń stopniowo opanowuje niezbędne w życiu umiejętności, takie jak np. picie, jedzenie, ubieranie się, otwieranie słoików czy wreszcie podejmowanie decyzji. Dziecko uczy się samodzielności od najmłodszych lat. Jak mu pomóc w osiągnięciu tych umiejętności?

5. Negatywizm dziecięcy – jak sobie z nim radzić? Jak stawiać i przestrzegać granic?

Negatywizm dziecięcy, upór są w okresie przedszkolnym najczęściej spotykanymi formami odreagowywania złości oraz próby wymuszenia na otoczeniu własnego zdania. Nie należy jednak popadać w trwogę, gdyż zachowania te, w rzeczywistości, mają ogromne znaczenie w procesie uspołeczniania dziecka. Jak sobie z buntem i złością radzić? Jak wspierać rozwój dziecka? Jak zachęcać dziecko do współpracy?

6. Mamo, tato. Boję się” – jak sobie radzić z dziecięcymi lękami

Wystraszony maluch odruchowo zwraca się do rodziców o pomoc. Jak nie zawieść oczekiwań dziecka i pomóc mu uporać się z lękiem? Każde dziecko przeżywa chwile grozy, chwile prawdziwego, paraliżującego strachu, przed którym nawet najbardziej kochający rodzice nie są w stanie go uchronić. Mogą jednak sprawić, by sytuacje te nie zdarzały się często, a przede wszystkim, by malec umiał zapanować nad lękiem.

7.  „Mamo, tato kim jestem?” – tworzenie się obrazu siebie u dziecka. Jak uwalniać dziecko od grania ról?

Środowisko rodzinne jest pierwszym środowiskiem w życiu dziecka. To rodzice przekazują pierwsze wzorce do naśladowania, to w rodzinie dziecko nawiązuje pierwsze kontakty z innymi ludźmi, zdobywa pierwsze doświadczenia.

To, jacy są rodzice, jakie prezentują postawy wychowawcze, jaką stwarzają atmosferę wychowawczą w rodzinie rzutuje na to, jakie dziecko wychowają, o jakiej osobowości, jakim spojrzeniu na świat i samego siebie. Jak nauczyć dziecko pozytywnego patrzenia na własną osobę? Jak wspierać kształtowanie się pozytywnego obrazu własnej osoby u dziecka?

8. Kara czy nagroda, co lepsze? Co zamiast karania?

Czym jest kara? A czym jest nagroda? Jak stosować te dwa systemy wychowawcze? Czy na pewno są skuteczne?

9. Elementy integracji sensorycznej w pracy z dzieckiem

Integracja sensoryczna to proces, w którym mózg przyjmuje informacje ze zmysłów, a potem segreguje je, eliminuje i interpretuje, aby dać adekwatną do sytuacji odpowiedź. Wszyscy jesteśmy świadomi występowania i działania zmysłu smaku, węchu, wzroku oraz słuchu. Ale większość z nas nie zdaje sobie sprawy, że nasz układ nerwowy odbiera i rejestruje informacje o dotyku, ruchu, sile grawitacji i pozycji ciała. Tak jak oczy odbierają bodźce wzrokowe i przekazują je do mózgu w celu zinterpretowania, tak wszystkie zmysły posiadają receptory odbierające informacje i wysyłające je do mózgu. Komórki znajdujące się w skórze przekazują dane o sile, temperaturze dotyku, struktury w uchu wewnętrznym rejestrują ruch i zmiany pozycji głowy, a receptory w mięśniach, stawach i więzadłach warunkują świadomość pozycji ciała. Te trzy podstawowe zmysły leżą u podstaw rozwoju psychoruchowego dziecka. Jeśli proces integracji sensomotorycznej jest prawidłowy, doprowadza do wytworzenia u dziecka postaw niezbędnych do dalszego, pełnego sukcesów i zadowolenia życia. W przypadku większości dzieci proces integracji sensorycznej rozwija się w sposób naturalny w wyniku typowych aktywności dla wieku dziecięcego. Planowanie ruchu jest naturalnym efektem tego procesu, podobnie jak umiejętność wykonywania reakcji adaptacyjnych na bodźce sensoryczne. Niestety u niektórych dzieci integracja sensoryczna nie rozwija się w wystarczającym stopniu. W takich przypadkach mogą pojawić się problemy w nauce, rozwoju lub problemy z zachowaniem.

10. Jak rozpoznać wadę wymowy u dziecka? – zabawy logopedyczne oraz rozwój mowy u dziecka, czynniki wpływające na prawidłowy rozwój mowy, sygnały ostrzegawcze

Dziecko poznaje świat, dzięki rozumieniu mowy, a umiejętność mówienia pozwala mu wyrazić swoje spostrzeżenia, pragnienia i uczucia. Podstawową wiedzę o tym, jak rozwija się mowa dziecka powinien posiadać każdy rodzic, aby umiejętnie kierować jej rozwojem. Bez tej wiedzy możesz dziecku zaszkodzić, wymagając tego, czemu sprostać nie może, czy też lekceważąc, przeoczając niepokojące sygnały.

11. „Muzyka w pracy z dzieckiem” – wykorzystanie instrumentów muzycznych w pracy z dziećmi jako element rozwijający procesy poznawcze –elementy  muzykoterapii

Nikt już dzisiaj nie kwestionuje, że muzyka wpływa na nasze nastroje i emocje, uspokaja, poprawia nastrój i rozładowuje stres, albo irytuje, pobudza agresje. Okazuje się, że poprzez muzykę bardzo wcześnie możemy wspierać i stymulować zmysły dzieci, a przez to rozwijać ich wrodzone talenty. Odpowiednio dobrana muzyka pozytywnie oddziałuje już na dziecko w łonie matki, które od dwudziestego szóstego tygodnia słyszy rytm i melodię!

12. Będę mieć brata lub siostrę!

Dziecko jest zafascynowane ciążą. Wie, że w brzuchu mamy rośnie siostra lub brat. I… zadaje pytania, na które trudno znaleźć “dobrą”; odpowiedź. Jak przygotować starsze dziecko do pojawienia się kolejnego członka rodziny? Jak złagodzić zazdrość?

13. „Dojrzałość szkolna” – czy moje dziecko może iść już do szkoły?

Dojrzałość szkolna to osiągnięcie przez dziecko takiego stopnia rozwoju umysłowego, społecznego i fizycznego i emocjonalnego, który umożliwia mu przystosowanie się do wymagań szkoły. Jest ona wynikiem dwóch procesów nakładających się na siebie a mianowicie dojrzewania dziecka i procesu uczenia się. Jak rozpoznać czy dziecko może już iść do szkoły?